ต้น เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวงเวียนใหญ่ในอดีต
สมัยเด็กผมอยู่ซอยอินทรพิทักษ์แถววงเวียนใหญ่ ธนบุรีนี่เอง
ตอนนั้นยังไม่สว่างไสวใหญ่โตแบบตอนนี้...ถึงแม้ยามค่ำคืนจะมืดสลัวและเปล่า
เปลี่ยว แต่ พวกผมเดินเข้าๆ ออกๆ มาตั้งแต่จำความได้จนอายุ 12-13
ปีแล้วครับ ถือว่าเป็นถิ่นของเราเอง ไม่ต้องเกรงกลัวอันใดให้เสียเวลา
อ้อ! แต่ต้องยอมรับว่าไม่ค่อยไว้วางใจ หรือหวาด
ระแวงอะไรบางอย่างที่ไม่ว่าเด็กคนไหนก็กลัวเหมือนๆ
กันทั้งนั้น...กลัวผีไงครับ! บรื๋อออ...
ถึงแม้ว่าเกิดมาจะไม่เคยโดนผีหลอกซักครั้งเดียว
แต่ไอ้ความกลัวภูตผีปีศาจที่เราไม่รู้จักนี่เป็นเรื่องช่วยไม่ได้จริงๆ
ไม่ว่าเด็กคนไหนก็คนนั้น ลองไต่ถามดูเถอะครับ
รับรองว่าร้อยทั้งร้อยกลัวผีกันทั้งนั้นแหละคุณเอ๋ย
วันดีคืนร้าย ผมกับเพื่อนซี้ชื่อไอ้นงก็โดนผีหลอกเข้าเต็มเปา!
ลืมบอกไปว่า "ไอ้นง" นี่เป็นผู้ชายนะครับ
ไม่ใช่กระแดะชื่อนงนุชหรือนงคราญแบบผู้หญิงสมัยนั้น แต่มันชื่อ "ทนง" ครับ
แหม...ฟังดูแมนซะไม่มี แต่เพื่อนฝูงชอบเรียกง่ายๆ ว่า "ไอ้นง"
สาเหตุเพราะค่ำนั้นเราอยากไปดูหนังที่เฉลิมเกียรติใกล้ๆ บ้าน ค่าดูคนละ 4
บาท 50 สตางค์
แต่อาศัยว่าเราคุ้นหน้าคุ้นตากับคนเฝ้าประตูก็เลยซื้อตั๋วแค่ใบเดียว
เงินที่เหลือเก็บเอาไว้หม่ำก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นกับไอศกรีมกะทิสดชุ่มฉ่ำก่อน
กลับบ้าน
ที่ว่าซื้อตั๋วใบเดียวแต่เข้าได้สองคนน่ะไม่ใช่ว่าได้นั่งเก้าอี้คนละตัวนะ
ครับ แต่ต้องนั่งเบียดกันบนเก้าอี้ไม้แข็งโก๊กตัวเดียว
แถมใกล้จอซะจนต้องหันซ้ายหันขวามองตามดารา ไอ้นงมันถึงกับออกปากว่า
"ใกล้จอจนกูเกือบเอื้อมมือไปจับนมนางเอกได้เลยว่ะ"
ก็ทะลึ่งตึงตังตามประสาเด็กผู้ชายกับเพื่อนฝูง ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าใครเห็นว่าบาดหูบาดตาก็ต้องขอประทานอภัยอย่างแรง
"นักเลงป่าสัก" คือหนังบู๊เลือดท่วมจอสุดมันส์ พระเอกคือสมบัติกับนาท
นางเอกคืออรัญญากับนัยนา เวลาฉากบู๊สะบั้นหั่นแหลกจะมีเสียงตบมือตีตีน
เป่าปากเปี๊ยวป๊าว บ่งบอกถึงความสะใจแฟนหนังบู๊วัยมันส์ได้เป็นอย่างดี
เกือบสามชั่วโมงแน่ะกว่าหนังจะจบ
เราออกมาโจ้ของโปรดแถวร้านแผ่นเสียงโรสซาวด์ตราดอกกุหลาบ
ที่ทุกวันนี้กลายเป็นบริษัทใหญ่โตคือ อาร์เอสนั่นไงครับ
อิ่มหนำสำราญเรียบร้อยก็ชวนกันตีต๊อกเลี้ยวซ้ายกลับบ้าน!
จากแสงสีสดสวย สว่างไสว รถรากับผู้คนคึกคัก น่าอบอุ่น
กลับต้องเดินเข้าซอยอันมืดสลัว เงียบเชียบ
อากาศในฤดูหนาวค่อนข้างเยือกเย็น...มีแต่เสียงฝีเท้าของเราดังเป็นเพื่อน
เท่านั้น จนผมต้องหันหลังไปดูว่าจะมีใครเข้าซอยบ้านมา
พอจะทำให้อุ่นใจได้บ้าง แต่ก็ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว
เท่ากับในซอยเปล่าเปลี่ยวน่าวังเวงใจ
หน้าถังทุกร้านปิดสนิทหมดสิ้น...มีแค่เราสองคนตุหรัดตุเหร่เหมือนวิญญาณ
พเนจรร่อนเร่ไปตามลำพัง เล่นเอาปากคอแห้งผากจนต้องก้าวเท้าเร็วขึ้น
ก๊อกๆๆ
เสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างหลัง
ตอนแรกยังคิดว่าเป็นเสียงสะท้อนของรองเท้าเราเอง
แต่เมื่อเราหยุดเดินเสียงนั้นก็ยังดังต่อไป
แถมใกล้เข้ามาทุกที...เล่นเอาไอ้นงที่คงใจคอไม่ค่อยดีเหมือนกันถึงกับถอนใจ
เฮือกด้วยความโล่งอก
"ได้เพื่อนแล้วโว้ยเรา..." ว่าแล้วมันก็หันไปมองพร้อมๆ กับผม
ปรากฏว่าเป็นชายร่างใหญ่ในชุดสีทึบกำลังเดินตามมาช้าๆ
ท่าทางไม่รีบร้อนอะไร...แน่ล่ะ!
ผู้ใหญ่อย่างเขาคงไม่มามัวหวาดกลัวเรื่องภูตผีปีศาจ เหมือนเด็กๆ
อย่างเราแน่นอน!
น่าแปลกอย่างที่เขาเดินช้าๆ แต่กลับประชิดเราเข้ามาทุกที
ขณะที่กลิ่นสาบสางกระจายมาเข้าจมูก เกือบพร้อมๆ
กับหมาเจ้ากรรมที่ก้นซอยก็โก่งคอหอนโจ๋วเสียงเยือกเย็นจับใจ
"ไม่รู้จะเห่าหอนหาพ่อหาแม่อะไรของมัน" ไอ้นงด่าพึม เร่งก้าวยาวๆ โดยมีผมตามติดแต่เสียงฝีเท้าของชายประหลาดนั่นก็กระชั้นเข้ามาทุกที
กลิ่นเหม็นเหมือนหนูเน่ายิ่งตลบอบอวลมาเข้าจมูกจนแทบสำลัก
ไอ้นงหันขวับไปมองอีกครั้ง
คราวนี้เสียงเหมือนสำลักลมหายใจดังขึ้นทำให้ผมต้องหันไปดูมั่ง
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
จนกระทั่งเสียงสั่นเครือแทบจะร้องไห้ของไอ้นงดังกระเส่า
"มึงเห็นมั้ย? มันเดินมาได้ยังไงวะ...ก็ขามันไม่มีทั้งสองข้าง"
นรกเป็นพยาน! ผมรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็นเฉียบสาดโครมลงบนหัว
เมื่อเห็นชายที่เดินตามหลังเรามาติดๆ
นั้นมีร่างกายแค่ลำตัวท่อนบนเท่านั้นเอง!
โลกกำลังถล่ม ฟ้ากำลังทลาย สีเขียวๆ แดงๆ แตกกระจายเต็มหน้า
เสียงไอ้นงร้องไห้โฮ...ส่วนผมวิ่งเตลิดไม่คิดชีวิต
เสียงหมายิ่งเห่าหอนดังขรมถมเถ...พอเข้าบ้านได้ก็ล้มแผละ
น้ำตาร่วงพรูเพราะสุดจะทนได้ไหว...ตั้งแต่นั้นมาเราไม่ยอมกลับบ้านค่ำๆ มืดๆ
อีกเลยครับ...บรื๋อส์!!
ขอบคุณ แหล่งที่มาหนังสือพิมพ์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
บทความที่ได้รับความนิยม
-
ไชยา เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากโรงแรมผีสิง ผมเป็นคนเชียงรายโดยกำเนิด สมัยหนุ่มใช้ชีวิตร่อนเร่ไปตามอำเภอใจ จนมาปักหลักทำงานในอู่ซ่อมรถยนต์ที...
-
ครูดาว เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อเผชิญปีศาจบ้ากาม สมัยสาวๆ ฉันอยู่ห้องเช่าในซอยองครักษ์ บางกระบือ เพื่อนร่วมห้องคือพิสมัย สาวเมืองเลย ผ...
-
ยังมีเรื่อง ผี อยู่เรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นภายในรั้ววังสมัยรัชกาลที่ 5 ครั้งที่พระองค์ท่านย้ายวังมาประทับที่พระราชวังดุสิต ในรัชสมัยของพร...
คลังบทความของบล็อก
-
▼
2014
(92)
-
▼
มิถุนายน
(25)
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ วิญญาณช่วยคน
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ขนหัวลุกจากถนนธัญบุรี
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ โรงละครเลือด
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คนสู้วิญญาณ
- ผี เรื่องผี ประสบกราณสยองขวัญ ตีกบที่หนองแค
- ผี เรื่องผี เรืองเล่าสยองขวัญ วิญญาณสุดเฮี้ยน ผีใน...
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คืนขวัญผวา
- พบ “กระดูกมนุษย์โบราณ“ กลางทุ่งนา คาดอายุกว่า 1,50...
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ปีศาจบ้ากาม
- เรื่องเล่าในต่างแดน ปีศาจแห่งวิหารวิทบี้ ประเทศอังกฤษ
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ วิญญาณเฮี้ยน
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ประสบการณ์ขนหัวลุกใ...
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ วิญญาณเพื่อน
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ วิกผมผีสิง
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คนไม่มีเงา
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ มันขึ้นจากหลุม
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คนชะตาขาด
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ วิญญาณร้อนรัก
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คืนเฝ้าไข้
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ห้องนอนมรณะ
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ไปเกี้ยวสาว
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ ไข่ผีสิง
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ หมอผีถูกล้างแค้น
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ คลองผีสิง
- ผี เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ เรือผีสิง
-
▼
มิถุนายน
(25)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น